Zdalne nauczanie Sowy
2020-04-06

1. „Przygotowania do świąt” rodzinne kalambury
 Cała rodzin siada w kole. Każdy kolejno wstaje i ruchem przedstawia czynność, jaką wykonuje w domu przed świętami: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp. Pozostali uczestnicy odgadują, jaka to czynność. Ten, kto zgadnie, prezentuje następną czynność. Jeśli dziecko ma trudności z wymyślaniem czynności, rodzic może podpowiedzieć hasło do pokazania.
 
2. Wielkanocne zabawy ruchowe 
I. „Skaczące żabki”. Dziecko  staje na wyznaczonej linii i na sygnał skacze do końca pokoju, naśladując żabkę.
II. „Zające na łące”. Dziecko (lub cała rodzina) robi przysiad, opiera ręce na podłodze i skacze jak zając do wyzna­czonego miejsca. Po drodze może wykonać obrót i witają się ze swoimi przyjaciółmi ogonkami.   
III.„Jajko na łyżce”. Dziecko ustawia się na linii start. Dostaje łyżkę i piłeczkę z gąbki (lub inną małą piłeczkę może też być ugotowane jajko). Dziecko ma za zadanie dobiec do wyznaczonego miejsca i wrócić, trzyma­jąc w ręku łyżkę, a na niej piłeczkę.
IV. „Ćwicz, jak mówię”. Dziecko ustawia się naprzeciwko rodzica. Rodzic rzuca piłkę do dziecka i mówi, np.: Rzuć, kucając. Dziecko wykonuje polecenie i mówi, w jaki sposób ma rzucić piłkę rodzic. Rodzic pomaga dzieciom formułować polecenia zawierające dwie czynności.
3. Bajeczka wielkanocna
Czytamy dziecku bajkę, jednak na samym początku dajemy mu kartkę i kredki. Zadaniem dziecka jest słuchanie bajki i rysowanie - kogo obudziło słońce i w jakiej kolejności. Rodzic czyta powoli, może przerywać, żeby dać czas dziecku na zastanowienie się oraz narysowanie tego co usłyszało.
Bajeczka wielkanocna
Agnieszka Galica
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
− Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
− Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
− Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
− Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę. − Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
− Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
Co to? Co to? – pytał Zajączek.
− Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
− To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami.
 
Rozmowa:
Rodzic  zaprasza  do rozmowy, przypominając, że dziecko może korzystać ze swoich notatek: Kogo naj­pierw obudziło słońce? Kto był drugi? Kto – trzeci? Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka? Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami? Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych? Jakie znacie tradycje świąt Wielkanocnych?
 
4. Karty pracy w ćwiczeniach
I. Praca z KP3.40a – dorysowywanie brakujących części palmy i pisanki.
II. Praca z KP3.40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”.
 

---